KENDİMGİLLER (7)

" Eðer isterse,(*)
birde ’Olur!’ derse;
,Reiz’in altýna yatarým valla!"

Aman dur, o kadar kýzma;
Kolanya verelim abla."

9 yaþýnda gerdeðe giren gelin;

"Çarþaflanmak hakkýmdýr benim,
hem aðlar hem giderim,
kocam evliymiþ, hemde 70 yaþýnda,
bense ikinci kuma,
Reiz’ime can feda!"

Kolanya yahu, kolanya!

Özgürlük binden beter;

"Kocam ’Hayýr!’ desin yeter,
bende ’Hayýrda hayýr var.’ derim,
onun vurduðu yerde gül biter,
alým yazýmdýr bu benim."

Abla, kolanya verelim?

Bir Aile Bakan’ý baðýrýyor avaz-avaz;

"Bir kereden bir þey olmaz,
erkek bu gevþektir uçkuru,
korumayýn cocuðu."

Bakan ise bu kadýn,
ana olduðundan utansýn;
Bu gün bana, yarýn senin oðluna,
kolanya bu kolanya.

Babam, kocam olsun, yada kayýnpederim;

"Halife’dir o, din için yalan söyler" derim,
mübahtýr ona herþey vallah-billah,
iki yüksek okul diplomasýda var, yallah!
Gerisi sivri küllah."

(*) Yana yatýk-italik sözler; 20.nci yýlýn Türkiye’sinde, 100 yýldýr Kadýn Haklarý’ný ve Laik’liði savunan Atatürk Cumhuriyeti’nde gerçekten kadýnlar tarafýndanm söylenmiþtir.
Sosyal Medyada Paylaşın: