SÜVEYDA...

Mevsimin piriydi aþk ve Süveydasý yüreðin
Bir kordan ateþ dudaklarýný paralayan gölgelerde
Ýfrata kaçan acýlarýn da son duraðý.
Mesnetsiz ithamlar süzüldü dilinden þeytanýn
Aþký hor gören bir þehla söylem
Nazý niyazý birbirine karýþan o coðrafya
Tokat gibi her sitemi sinesine kazýyan bir vaveyla
Göðün minnet ettiði miydi de kazan kaldýran?

Ve ihlâslý sureler içim’i baþ döndüren
Sevdanýn her namesi yolu sonunda Ýlahi Aþka düþen
Bir süzgün çehre gönülsüz yaþanmýþlýklardan
Arýnan yüreðin de beyaný adeta
Yine içten süzülen her dua her dile.

Kara çehresi lahitlerin
Meftun serzeniþ mübalaða etmeden
Ýçindeki hezeyaný
Dinginliðe biat bir vazgeçiþ
Haydi, gidelim dercesine
Sözcüklerden yaratýlmýþ bir dünya
Huda ise baþmisafiri yalnýzlýðýn da bekasý
Süre gelen o ritim
Kovuþturup da maziyi
Kopup geldiðin iklimlerden mi medet umacaksýn?

Sorularýn muhatabý belki de sezgilerin iflasý
Her hüsranlý hikâyede
Bir düþkün kahraman
Düþün düþün çýkamadýðý içinden
Oysaki yürek de saklý en derinde yamalý çýkýn
Bir özveri dillenirken
Meneviþlenen her heceyi sarýp sarmalayan
Sevdalý bir tutsaklýk
Sýzan rüyalardan
Sezen her gölgeyi
Dipçiði adeta hüznün illa ki özlem;
Ödün vermediðin her gizem
Bilfiil yaþarken seninle, titrinle.

Tozu dumana katan hangi nida mý?
Hangi yanký?
Sonlanmasý mümkün olmayan hangi sýzý?
Ah’lar örülü beyitlerde
Sonlar saklý adeta kabrin tümseklerinde
Þanlý bir ölüm olmalý
Þairin sürdüðü sefasý
Kimine göre ne yalan ne de gerçek.

Hükümranlýðýnda bunca beynamaz sitem düþen
Dudaklardan
Oysaki diktiðin her sökük içinde bir leke
Kozana bulaþan sönük ferin de bilimi
Saklý hezeyaný sunmadan geceye
Mümkün mü yarýný düþlemek?

Çatal sesinde bilumum hece göðün kanaviçesi
Oysaki içime iþlemiþtim tüm sessiz þiirlerimi
Kayýp düþen bir mevta
Hayatýn þanlý sunumu sona dönük yüzü ilhamýn
Göreceli bir lanet yazamadýðýn her hece
Gece ki düþmeden gözümden
Büyüyen bir yangýn fetvasý hasret
Belki de ihanet edilesi bir sanrý
Saklý tuttuðun meftun künyen
Adýný bile unuttuðun kimi zaman.

Sosyal Medyada Paylaşın: