YaRem

Suyu çekilmis kýyýlarýndan açýða vurmus gölgem
Yosun tutan ellerimden dökülen her dem
Sana mýdýr ? /YaRem/

Son sözlerdeki imalar karaya bular ýstýrabý
Sorarsýn utanmazca cevapsýzlýða:
ñeden?
Bazen dersin bu son koþusu hayatýnýn
Bazende ilkmiþ gibi adýmlarsýn kaldýrýmlarý pes etmeden...

Gün her nefes alýþýnda
Sayýsýz sima geçer gözünün önünden
Kimisinin yüzü kapalýdýr
Kimisi belirsiz kalýr
Kimisine de tanýdýk dersin:
Ne bir selam
Nede bir kelam düþer sözlerinden
Suskunluðun kanayan yaralarý acýlýr ardýmdan
Her damla sessizce çekilir hayattan...

Alabildiðine mahþer yeri þimdi gözlerim
Ýçim içimden kesilirken satýlýr bedenim
Bu ’ben’ kanlý kurban
Alnýmdaki kýzýla çalan kan
Yolundaki son neferin i mgesidir YAREm...

Neyden sonra anladým?
Bu dünyanýn iki kalbi varmýþ;
Biri atan sen diðeri krizdeki ben
Hic bir müdahale canlandýrmaz beni...
Yeni " bir düþük" olurum hayata
Kazýnýrsýn içimden YaRem ecelim alýp götürür seni...

Ve son portre çizilir ressamýn ellerinden:

" Soyut bir resmin somut renklerinde
Anlamsýz serzeniþinleri sergiler bedenin
YaRem fýrcamdaki son renk sendin...."

Ey yaðmur..30.06.2019...


Sosyal Medyada Paylaşın: