Kanar şehir
"Islanýr yasýmýzla köþe bucak,
Bir gün bedenimizde topraðý bulacak..."
Sokaklardan gelen cocuk sesleri,
Umudun kurban yerinde kesilir...
Ne bir oyuncak ne de bir salýncak,
Hepsi terk edilir
Kanar sehir ....
Yas tutan babalarýn kucaðýna duþerken ruhlar,
Alabildiðine kamçýlanýr feryatlar,
Ne bir baþ ne de bir el öpülür.
Sessizliðe satýlýr,
Susar þehir....
Rahme düþen melekler gülümseyemeden,
Günaha bulasmadan alýrnýr bedenleri.
Ne bir kefen ne de mezarlarý vardýr.
Aðýtlarý alýp dudaklardan ,
Kusar þehir
Astarsýz yüzleri kör bir gülümseme alýr.
Doðmadan düþürülen insanlýðýn,
Kimse bilmez anlamýný.
Ne bir dostluk ne de arkadaþlýk kalýr,
Çarpýk adýmlarla kendinden
Kaçar sehir ....
Kalem kangren olur kagýt griye bulanýr.
Aþýklarýn gölegeleri silinirken tenhada,
Ne ferhat ne de þirin kalýr.
En sonunda
Sahte aþýk kitaplarýný kahýrla
Yazar þehir.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.