ÇOK GÖRDÜLER...
Göðe perde çeken izafi yokuþ
Gölgelerin de müridi içimde aksayan lehçe
Bir aþký çok gördüler bir de neþemi çalan
Yalancý bir þiiri baþýma yastýk yaptýðým yorgun yüreðim
Kümülâtif bir acýyla bahþedilen solgun yýllar.
Zanlar tutuþan yýllarýn ardýndan
Kalan geride üç beþ leke
Lakin yýkayarak yok kýldýðým savurgan bir yürek benimki
Aþký darp eden
Hazaný baþ tacý
Mevsim varsýn addedilsin solgun ve yalancý.
Kibirli bir telaþ dokunaklý mizacýn
Külüstür günlüðü
Sayfalarý siyah beyaz ve nasýl da kirli.
Az evvel düþtüm çamura
Bir nefsimi öldürdüðüm bir sevgime sadýk benliðim
Her ne hikmetse solundan kalkan yýllar
Müptelasý illa ki dünde saklý özetin
Yankýsý duyulmayan bir çýðlýk gibi
Bir avazda kapý dýþarý edildiðim.
Narin özlem,
Sulu gözlerim
Sözlerimde dirlik ve dinginlik çaðrýsý adeta
Bir heceden diðerine sürüklendiðim.
Yol yorgunu hangi deyiþse sürüklendiðim
Mizacý garipsenen bir baþkaldýrý iþte mütemadiyen
Soyutlandýðým.
Yorgun hale;
Dökümlü etekleri maviden bozma bir kulübe
Zýt düþtüðüm o meftun ihale
Her nasýlsa asýlý hüzün biteviye
Sömürülen yürekte tozutan satýr baþlarý
Þiire dönük yüzü hem muradým hem umutlarým.
Bir batýnda solacaksa neden olmasýn?
Ölümle yaþam bir arada nasýl dokunmasýn yüreðime?
Miadý dolmadan mevsimin
Gaipten gelen bir rüzgâr dinginliðimi süpüren
Reþit hükümlerle vahþi doðasýnda kâinatýn
Koruyucu bir rahlede saklandýðým yalanlardan.
Her adýmda yiten;
Adýmý unuttuðum her çaðrýda kenetlendiðim
Kayýplarýn dokusunda bilumum hece sürüklendiðim
Zamansýz vedalarým
Göz görmeyince de sever insan
Yeter ki gönlünde saklasýn niyazlarýný solmadan evren.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.