SESSİZLİĞİ AĞIRLIYORUM...

Büyülü hazanýn kollarýnda bir soluk
Kapýþtýðým aþkla rehavetimi sonlandýrdýðým
Oluk oluk hüzün balyalarý
Süzgün yürekte çöreklenen habis bir ruh
Aþkýn kerameti; aþkýn hikmeti
Sancýlý bir devinim
Mýrýldayan kumrunun boncuk gözlerinde bir utku
Ýçimde içerlediði
Dýþýmda terlediðim
Göðün kenetlenmiþken ömrü saf maviye
Aþkýn da ýrmaðý adeta
Tutuþan gün.

Seyrelen bulutlarda yobaz bir martý;
Aþkýn kucaðýnda özlemin ruhu
Sevip de kaçmalarýn meali
Belli ki güvensiz bir coþku
Sarmalýnda dürtülerin
Karýncalanan ufkun hoþ týnýsý
Bir vebal belki de öykündüðüm;
Bir sanrý belki de týrmandýðým
Kayýp geçen mevsimsiz bir coþku
Tebessümü kaybolmadan yüzümde ala çalan bir utanç
Radarýma takýlan ne çok ihanet
Yüz sütü býrakýldýðým her koþul
Yine evrenin ve Rabbin emri
Baþým gözüm üstüne hüsran ve sayýsýz tufan.
Sözcükler ne kadar yalýn ve yayvan
Görmeden sevdim ben her zerreni
Tutuþan mýsralarda
Esen rüzgârýn tutkunuyum
Devasa lanetin de son kurbaný.
Yetim bir ahraz
Sevi dilinde neye tekabül eder sence?

Kopuk bir yaprak
Oysaki yeni açmýþtý benim goncalarým
Diktiðim her umudu
Biçerken aþký ve kayýp ruhumu
Sevip de dillere düþeceðime
Sevip de düþtüm yollara
Düþtüm gözünden eþrafýn
Ben ki; kendine yabancý bir utku.

Sosyal Medyada Paylaşın: