Kaçamak adımlarım

Bir fotoðrafta canlanan yaþanmýþlýklar
Ona tecrübe bana yara
Kime göre, neye göre
Bu mesafeler
Yalan söyleyen ölçüler

Bize tuzak bu gönül ateþi
Bak üstünden atlayacak çocuklar
Ýncirler olduktan sonra daha var
Ona tutkulu kýsa bana an kadar sonsuz

Beden dokunmasa ne
Ruh kenetlenmiþ
Çok sular akmýþ üzerinden
De yýkanmýþýz yine ayný derede

O hep devam eden güçlü kadýn
Kalabilir miydi acaba dedim
Bir kere sevdaya düþkün
Gözlerini görsem
Gözlerim dolar
Ama yinede aðlayamam gibi
Belki en fazla
sýcak bir damla süzülür
Mimik kýpýrdamaz
Aðaç reçinesi gibi elmacýk kemiðinde
Donar kalýrsýn
Bir peçeteye silip buruþturup çöpe atarým
Belki belkide yani bilemiyorum
Özlemimden küçük kýrgýnlýðým

Kýrmýzý kitaplarýmý hep çöpe attým
Biliyorum aklýna geldikçe
Geceleri gizli gizli okuyorsun
Yalnýz kaldýðýnda
Duyuyorum dinliyorum
Sokaklar uyudu artýk öpüþebiliriz diyorsun
Bende ezberimden tekrarlýyorum
Ve sýkýldýkça çubuk kraker yiyorum

Kýzgýnlýklar afaki,
Tatlý bir aný
Esir olmayý seçemeyen
Köle bir kadýn
Paradokslar esasý hatýrlatýr

Ben o giden hayalde kaldým
Adýmladýkça kýsalarým
Kýsaldýkça daha çok adýmlarým
Her neyse öyle iþte yani
Kaçamayýþým







Sosyal Medyada Paylaşın: