Bak þimdi gemiþiz gölgeden gözler saðýrmýþ kulaklar kör aydan gökten nem kapmýþýzda dem tutmuþuz buhardan
su akar aðýrdan aklým kadeh düþüm mey kimlere meyletmiþiz yýllar yýlý gözlerimizle mey etmiþiz
ah þu çýkar dünyasý istemezdim ki kimsenin yolunun bana çýkmasýný þimdi istiyorum bana çýkan yollar artýyor ve artacak insan ne zaman býrakýr çýkar çýkmazýný
asýl olan yaþamak bak bu izbe düþlerin köþeleri yeþil eskilerinin duvarlarý rutubet pembe odalarýnýn ýþýðý loþ kýrmýzý
þimdi çýksam odadan koþsam yeþilin içinde var gücümle herþeyden kaçabilir miyim
yalanýn ayakkabýlarý ne kadar hýzlý þehvetten rüyalar neden bu kadar yavan nedir orada durduran seni ben hep yürürken çizgilere basmadan
eksiðim fazlam iyiliðim yanlýþým böyleyim böyleyim çokta güzelim bir sonbahar çýplaklýðý gibi herkes bilmez herkes bilmez ama yinede bilir herkez
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lahza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.