Kozmik odamda mor rujlu kadýn bu bir sovyet hikayesi komünist yaným Hücre evlerinde masmavi düþleyen dahiydim Sürgünlerde dondu kömüre bulandý kanatlarým
seksenlerde soldaydým iki kitaptan olduðu kadar uçuktum arsýzdým düþlerim güzel ben çirkindim seksenlerde saðdaydým tek yol benimkiydi dardým düþlerim acýmasýzdý henüz güzeldim
Selçukluda el hayyamdým yýl bin yüz zihin iki bin iki yüz çok bilgeydim daha çokta yalnýzdým yüzyýllar boyu fakir beyinlere mezeydim
Þimdi hiç olmadýðým yerlerdeyim bulunduðum yerde hiç olamadým nedense gözlerim hep uzaklarda volta atýyor bugünleri yakalýyorum gökle yer çizgisi arasýnda çok küçük kaçýyor..kaçýyor..
Düþünceler ile pascal ým Almanlar karþýsýnda turing piyona þahým mazluma küpeþte aþka safým kadere oyuncak yaþama bir budak hayata tutsak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lahza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.