Bazen bir yol ayrýmýnda
Kocaman gözyaþý bekler bizi
Sanki dünyanýn sonu gelmiþ
Ýçimizde en büyük kýyamet kopmuþtur çoktan
Hep uyumak isteriz
Babamýzýn dualarý
Annemizin ninnileri olsa diye keþke iç geçiririz
Ama nâfile
Onlar da bizi terketmiþtir birer birer
O günden sonra
Hiç birþey tad vermez bize
Ne bahçede açan güller
Ne de sümbül aðacýndaki bülbüller
Yaþamla ölüm arasýndaki ince çizgide
Dolanýr aklýmýz
Ahhh iþte canýmýz çýkmaz
Çýkmasýna da
Dar aðacýndaki kara sicim de
Sallanýr durur kýldan ince boynumuz
Ne kýlýç keser
Ne de kýnýna sýðar yediveren hüzünlerimiz...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.