Ýçimdeki kuyudan Bakraç bakraç þiirler saðýyordum bir aralar Biraz özlem vardý gökyüzüne dar gelen Biraz da umut vardý maviliklere eþ olan En çok da aþk vardý yarin gözbebeklerine sýr olan
Tutkuyla bütün uzaklýklarý yel gibi silip süpüren Sihirli bir mýknatýs vardý Ne zaman kaybolsam içimde Kendine beni delice çeken bir gücü vardý
Dedim ya hepsi bir zamanlardý Bir varmýþ Bir yokmuþ misali Þiir de yazamaz oldum
... Þimdi Kelimeler de yoruldu Bir NeFeSLiK emanet can da
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.