İNKÂR DA BİR ÇEŞİT TASDİKTİR

Hep müspetten olmaz ya, menfîden de olmalý
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.
“Var” olana yok denir, “yok”a yok demek batýl
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.

Elbette ki bizleri, O’na yâr eden vardýr
Hak edene öyle ki, nârý; nâr eden vardýr
Ýbretle bak etrâfa, varý var eden vardýr
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.

Cehennemi kim görse, feryât eder baðýrýr
Yanlýþ yola saptýn mý, þer þerleri doðurur?
“Eserden müessire”, O varlýðýn çaðýrýr! (*)
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.

Doðru yolu gösterdi, inne/cine ol nebî
Birden tâbi oldular, kadýn, erkek ve sabî
Küfre Hakk’ý tanýtmak, köre renk târif gibi
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.

Îmâný olmayanýn, ameli boþa gider
Bu dünya sonsuz olsa, onlar nefsini güder
Kim gözünü kaparsa, gündüzü gece eder
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.

Ne olur yüce Rabbim, Habîb’ine eyle yâr
Dünya dediðin ne ki, ana karnýndan da dar
Kör güneþi görmezse, güneþin ne suçu var?
Bil ki inkâr da tasdik, tasdikse zâten tasdik.

Hanifi KARA

(*) Eserden Müessire: Yaratýlmýþtan Yaratan’a…
Sosyal Medyada Paylaşın: