Muzdarip

Sen her sabah uyandýðýmda,
penceremin önünde gördüðüm bir saksýnýn içindeki çiçektin.
Çalýþma masamda duran bir çerçeveydin.
Ben sana bakarken, iþlerdim duygularýmý kaðýda.
Sen okuduðum bir kitabýn altýný çizdiðim yerleriydin.
Ne zaman bir kitap görsem,
altýný çizdiðim sen gelirdi aklýma.
Sen, geceleri gökyüzündeki bir yýldýz gibiydin.
Sana uzaktan bakýp bakýp yetiþemezdim.
Ellerimle tutmak isterdim seni, tutamazdým.
Dokunmak isterdim, dokunamazdým.
Yýldýzlara bakýp seni sayardým hep..
Kaç gece saydým seni, hatýrlamam.
Bir yaným seni sorardý.
Susar kalýrdým.
Seni durup dururken,
büsbütün hissederdim içimde.
Gecenin hüznüne yenik düþerdim.
Seni bir bir iþlerken kaðýda.
Her biri sendin dizelerin.
Hecelerin içinden çýkýp gelecekmiþsin gibi,
Düþünüp dururdum iþte..
Muzdaribim..
Hâlim derin.
Sosyal Medyada Paylaşın: