GÜNEŞ DEDİ Kİ..
Ruhumdaki güneþ, buluta baktý
Þimþekle öpüþüp, yaðsýn diyordu
Durur mu yýldýrým, aniden çaktý
O da sanki güneþ doðsun diyordu.
Çözülsün istikbal, bütün sorunlar
Bu güne isyanda, bütün yarýnlar
Bilcümle analar bütün torunlar
Zulmet karanlýðý boðsun diyordu.
Basýn basýyordu; kýrýn kafesi
Adalete harca, en son nefesi
Çocuklar ayakta, ayyukta sesi
Eli asumana, deðsin diyordu.
Hiç kimse olmasýn yüzü tasalý
Özgürlük heykeli kadýn timsali
Yeni doðan bebek, melek misali
Nur gibi göklere aðsýn diyordu.
Kim neyi üretti pazarda sersin
Kim neyi dilerse, ona da ersin
Hakký olanlara hakkýný versin
Hak ettiði sütü, saðsýn diyordu.
Elbet biz de kuluz, insanýz özde
Söz gümüþse sükût altýndýr bizde
Tezek atsan tutmaz, utanmaz yüzde
Utanmaz baþýný eðsin diyordu.
Þahlandý Necati, Bolu beyine
Diyemem kendime, senin neyine?
Ýþine gelmeyen, dönsün köyüne(!)
Ýnsanlar insaný sevsin diyordu.
Necati OCAKCI
28.05.2019
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.