Birgün Aramýzdaki yirminci mevsim de bittiðinde Yani gözlerin benden göç ettiði zaman Bir kasýrga yaslandý göðsüme Ýki adýmda bir topallar gibi Yaþamaya baþladý kalbim Yýkýldý içimdeki türbe Bilhassa arþ’a deðdi sancýsý Lambalarý söndürdüðünde günün o son ezaný
Seni andýðýmda Saatlerim kuduruyor Yaslanýyor elim çeneme Efkar bir rüzgardýr Adýndaki kumlarý serpiyor gözlerime Seni arýyorum Kuru bir yutkunluk boðazýmý yakýyor Bir damla su isterim gözlerinden Ama yoksun
Belki beni hala seviyorsun Ama artýk...
Beni sevme Sen bile kapatamazsýn yaramý Bir rüya olsan Birleþtiremezsin böldüðün uykularýmý Kalbimde sana bir randevu ayýrdým Gelemezsin Hayýr bu imkansýz Gelmen yasaktýr Zaman beyaz fýrçasýný saçlarýma vurdu Beni görsen Ölmek içten bir dilek olur senin için Beni sevme artýk pera Doðumhane duvarlarýnda çýðlýðýn asýlýdýr O gün bugündür ölüyüm Ölüler okþanmaz saçlarýndan Beni sevme artýk. Sosyal Medyada Paylaşın:
D162 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.