Hayat ne kadar kýsa, gülün ömrü bir mevsim, Baharý heba ettik aldandýk yalanlara. Zamanýn bir yerinde donup kalan bir resim, Ne çok þeyler anlatýr mazide kalanlara.
Yarýna çýkamazsýn bu günü yaþamadan, Daða ulaþamazsýn tepeyi aþamadan, Belki düþer kalýrsýn yürüyüp koþmadan, Hiçbir ilâç kâr etmez vadesi dolanlara.
Kurtulmayý denedim gurbet endiþesinde, Gözyaþlarý saklarým gözyaþý þiþesinde, Dolmayan bir boþluk var kalbimin köþesinde, Öfkemi gizleyemem mazimi çalanlara.
Yýlgýnlýk gösterdikçe kurtulmadým kederde, Gerçeði göremedim, indi gözüme perde, Bana akýl verenler þimdi bilmem ki nerde? Güvenimi kaybettim, ödül var bulanlara.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.