GERİYE KALAN
Cehennemin narýnda yanýp gitti amelin,
Cenneti uman ruhun kýzýl aleve daldý.
Kara küllere döndü öðündüðün cemalin,
Elinde piþmanlýklar, dilinde ahlar kaldý.
Vuranlar da vuruldu, alnýnýn ortasýnda,
Solucana döndüler zalimin oltasýnda,
Zehirleri içtiler namerdin sofrasýnda,
Uyanýrken uykudan, sadece vahlar kaldý.
Dünyaya baðlananlar uðradýlar ziyana,
Oysa her þey açýktý anlayana, duyana,
Saltanatý bitenler baþladýlar isyana,
Saraylarý yandý da sadece þahlar kaldý.
Zevale uðrayýnca fani olan her zerre,
Yüklerinden kurtuldu yorgun düþen yer küre,
Her þey aþikâr oldu; saðýr olana, köre,
Piþmanlýkla beraber ardýndan yuhlar kaldý.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.