Öldüm
Güneþ bedenime günaydýn diyor
Ruhum ölü, uyanmýyor
Perdeler sigaradan sararmýþ yine
Bir hafta dayanmýyor.
Camý açsam içeriye giren oksijen zehirler
Eðilip yüzümü yýkasam ters akar nehirler
Ne çok çektim þu çatala gelmeyen salatadan
Sanýrsýn ki olta atýyorum denize Galata’dan.
Peynir desen, bugün de yemezsem bozulur!
Zeytine bari ayýp olmasýn, bir iki tane atayým aðýzýma
Buz dolabý çalýþmýyor, beklerse çürür, toz olur.
Yeni çay mý demlesem, dünkü bayat çayýmý ýsýtsam?
Ah þu üþengeçlik…
Kýskanýyorum enerjilerini
Sokakta top oynuyor yine gençlik…
Yahu daha geçen hafta sulamamýþ mýydým ben bu çiçekleri?
Yine solmuþlar!
Sanki sevdiklerinin hangi saksýda olduðunu sormuþlar.
Su yerine bardaðýn dibindeki rakýyý dökmüþüm de,
Sarhoþ olup saçlarýný yolmuþlar…
Al iþte! Yine kapý zili çalýyor
Boþuna söndürmüþüm demek ki ýþýklarý
Hiç yere yürümüþüm parmak uçlarýmda sessizce
Yine evde olduðumu duymuþlar…
Zaten Ben kime hoþ geldin desem,
karþýmda hiçbir þey vermemiþ alacaklýlar oluyor.
Kim halden anlamýyorsa, geçiyor karþýma
halimi hatýrýmý soruyor…
Kimseler bilmez, yýllardýr orada duruyor
Her þeyim dediðim kiþinin fotoðrafý…
Baktýkça batýyor yüreðime,
Sorma iþte, ne tarafý!
Salaklýk bu
Ben kimi sevmeye cüret etsem
hala onu aldatýyor gibiyim
Beddua edenim bile kalmadý
Cehennemin kör dibiyim…
( Önünü göremezken ölümü görmekmiþ ayrýlýk…)
Bu alkol ertesi sabahlarý hiç sevmiyorum
Sarhoþken gördüðüm gerçekler
ayýldýðýmda yalan oluyor.
Hiçbir adreste oturmuyor masumiyet
Sindrella’nýn ayakkabýsýnýn içine gözyaþlarý doluyor.
Herkes Ýnkâra sevdalanmýþ
Vicdan tesellisi bir avuntunun peþinde
Gram sýzý hissetmiyor hiç kimse
Yüreðinde döþünde!
Ben yalnýzlýðý seçmeden önce sahte kalabalýklar gördüm
Kahkaha atýyordu insanlar Leyla’nýn çektiði çileye
Taþýyamadý gururum
Ayýp olmasýn diye gülümserken öldüm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.