Cemre...

.
Neyleyim sevgili gönül baðýma
Mutluluk müjdesi ekmedin gitti...
Yalnýzlýk mahsulü elem çaðýma
Muhabbet perdesi çekmedin gitti...
.
Nazlarla zemheri olmuþ bir ömre,
Düþmedi bir türlü aþk denen cemre...
Her þeyi sev diyen ilahi emre,
O aksi huyunu bükmedin gitti...
.
Düþlerim baht denen kýrýk gemide,
Meçhule yollanýp yitti git gide...
Ruhumda bin hazla biten ümide,
Bir damla can suyu dökmedin gitti...
.
Bigane kaldýkça sen her sözüme,
Bin hüzün eklendi yürek közüme...
Aþkýmýn þahidi ölgün yüzüme,
Bir türlü yar diye bakmadýn gitti...
.
Sevginle evrildi duygu ayarým,
Tek seni görürüm, seni duyarým...
Býraktýn biçare, yaralý, yarým,
Kalbime eþ olup akmadýn gitti...
.
Gönlümde yýllardýr hasret büyüttün,
Gün be gün vuslatý ezdin, öðüttün...
Böyle hep uzakta gözümde tüttün,
Yakýndan burnuma kokmadýn gitti...
.
Gözünle daldýrdýn his ýrmaðýna,
Sözünle düþürdün aþkýn aðýna...
Lakin ey sevgili gül parmaðýna,
Verdiðim yüzüðü takmadýn gitti...
.
Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…