. her acýya ezbersiz yakalanmýþ omuz omuza kalabalýðýnda dünyanýn kendi sessizliðine tutunup insaný kendi acýsýna yabancý býrakan her þeye aðladým
konuþtum mahcubiyeti edep bilenle nefsine efendi olamayanla inandým ki ayný göðün altýndaysak yolumuz ayný ne kadar eksiksek o kadar tamdýk mart gecesidir titrer daðlar içimde soluðumu ateþe verdim sen ýsýn diye
ayný yerden vurdular bizi ayný yerden ölmedik çocukluðumuzun sokak arasýnda camdan sarkan anne sesiydi hayat ilk bunu öðrendik sonra her þeyi unuttuk belki unutmak için öðrendik
kardeþim, düþtüðünde hala en çok benim kanar dizlerim .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.