TERENNÜME VEDA

Kesilmekte yine kýsacýk ümitlerin,
Berrak durgun gözyaþý denizinde
Saklýydý keþfedilmemiþ hayatýn.
Hep narin parmaklarýnýn ucunda,
Kördüðümdü her daim baðcýklarý
Parlak sahte yüzsüz pabuçlarýnýn.

Hayatla boðuþmaktaydý zaman,
Delidolu olan inatçý hýrstý içinde
Ters akan bulanmýþ bir nehirde.
Yayýlan baþak sarýsýnda derinlikti,
Boyun bükense tek baþýna aniden
Küskün bir gelincikti yaylalarda.

Býçaðýn keskin yan yüzü bilenen,
Giydirilen bedenine kordan elbise
Hep kayýptý hayata dair o mýsralar.
Kaderin oyuncusu oluverdin önce,
Kederin cilvesidir dediler sonra
Ve aniden ýssýzda müthiþ sessizlik.

Hayalle karýþmýþ düþüncelerinde,
Uzun uzadýya kervanda yalýnayak
Baþka âlemlerin yolcusuydun yine.
Parlayabilir miydi dersin yeniden,
Gökyüzünde saklý solgun yýldýzýn
Bir beden sonra ya da senden önce.

Ýbrahim Soyalar
Sosyal Medyada Paylaşın: