gitmiþim yol almýþým yaz gecelerinin tozu genzim ölüme düþen körpe kurþun bakýþýnda ayrýlýk bir baþka sarý bezgin hal tuzlu ter kýzýl kan toplanýn baþýma halkým
bakmýþým uzaklardan bahtmýþým gülmez artýk kýrýk ak sakalýma inat kara tahtmýþým kuru ve sýska sallananlar bilir sevdayý ben yüksekten korkmuþum
kimsesizliðimi taþýmaz çivisi çýkmýþ gürgen tabut ah sandukalar açýlsýn içinden çýk gönlünün öyle bir mevsimdir iþte ölüm giden gider kalan unutur
körpe dilleri kurusun pembe duvarlarýnda þiir evinin özlemi Ýstanbul kahrý Ankara anýlarý ise hep Ýzmir olsun kim sevse ayrýlýða dair içinden ne varsa toplasýn ve çýkarsýn
sonunda karanlýk bir sokak gibi yaðmurla kalan benim
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.