KAYIP BAKIÞLARIM
Ve çokça yaðar yaðmur
Doluca düþer üzerime
Her þey bir anda
Gece karanlýkta ayda
Sabah savaþçýnýn baltasýnda
Yine yükselir ihanet
Gök mavisi kanatlarýmla.
Ne yürüyorum ne uçuyorum
Her þey gökle toprak arasýnda
Ne görüyorum ne duyuyorum
Kaþla göz karmaþasýnda
Sýkýþýp kalan var aklýmda
Sen beni ölümüne
Kaybettin bakýþlarýmda.
Düþüp ateþe kül oldum
ince bir toz gibiyim
Rüzgar olup savurdular
Öldüm
Kurtulup gittim sandým
Cennetle cehennem arasýna
Yýkýk bir þehir kurdular
Karþýma çýkan her yolda
Ben seni kaybettim.
Þimdi saklýmda gözyaþlarý
Göðsüme vuruyor kurþun yarasý
Ýçim oldukça aðýr sarýlmýþ
Düþündürüyor insaný
Düþünüyorum da bazen karýþmýþ
Kim derdi ki þimdi
Kalbim ihanetle tanýþmýþ.
Siyah bir çerçevedeyiz
Her yer ýslak buðulu
Nemli fotoðraflarým var
Görünen o ki
Bu gözler benim deðil
Benim sadece
Bakýþlarým kayýp.
Renkli gülüþler doluydum
Hayli ahenk vardý gözlerimde
Bir baþka kokardým
Kollarým özlerdi yokluðunu
Tenim isterdi nefesini
Çay ve sigarayla seninle
Ne iyi giderdi yýllar
Ýnce bir dokunuþtun sen
Þimdi tüm düþlerim emekli
Zamaný acýyla boðdurdun
Ve sen sade bir günde
Fýrtýnam oldun.
Ve þimdi
Ýflah olmayan hayaller
Siftahsýz karanlýk gülüþler
Ödenmeyen bedeller var
Hepsi önceden daha geriye
Býraktým hesabý yine
Borcuna sadýk maziye.
Arama
Þehir þehir gezmemem artýk
Sorma
Akýllarda kalamam ben
Yorma
Tek bir can var gönlümde
Gelme
Sen öleli
Çok oldu kalbimde
Ey! uðruna savaþýp
Ocaðýnda yandýðým
Aðladýðým
Gelme
Kayboldu bakýþlarým…
.
.
.
KAYIP BAKIÞLARIM
Mert Zafer Cansever
(Mawish Þiirleri)