SÝTTÝNSENE
Sen hiç sevmediðim biri olsaydýn
Hiç tanýmadýðým biri, hiç görmediðim
Hiç dokunmadýðým bir ten kalsaydýn
Varlýðýn yara olmasaydý keþke
Ne bileyim hiç doðmasaydýn mesela
Ýmkansýz da olsa bir düþ iþte
Yýlda tek mevsim son bahar olsaymýþ
Duymasaydým seni türküler içinde
Bulmasaydým gözlerini son sigaramda
Çizmeseydim resmini duman duman
Kalýp içimde yanmasaydý keþke
Söndürmeseydim kül tablasýnda
Bir çay içmeseydik penceremde
Boðulmasaydýk kan kýrmýzý deminde
Yorulmasaydýk yýllar içinde
Sen olmazdýn belki, ben olmazdým
Kader yada þanssýzlýk olmazdý
Kan revan dolmazdý kadehler
Acýlý kalmazdý tadý
Zifiri olmazdý geceler
Ve þimdi kolunda hayallerimle
Uyan gözlerimin derinliðinde
Tutun yollara tutunabildiðince
Tutunursun þeytani ellerinle
Son vedasýnda hoþça bir günde
Kal diyen dilimin zehriyle
Adý bahtiyar olsun ayrýlýðýn
Ýnce bir hesabýn varlýðýný
Yokluðumla ödüyorum
Üstü kalsýn neyim varsa artýk
Þimdi git gidebildiðin kadar
Git ulan git mahþere kadar
Bittin ile gittin arasýnda
Yalancý bir þehir kur kendine
Sittinsene uðrama gözlerime.
.
.
.
SÝTTÝNSENE
Mert Zafer Cansever
(Mawish Þiirleri)