Ýlk kez baktýðýmda gözlerine
Yýllarýn derinliði deðdi gözlerime
O üzgün þelale
Dokunsam akacak
Dokunsam ...
Dokunsam coþacak
Yüzün kýþýn açan güneþe hasret gibi
Göz göze
Ýkimizde gülümsüyorduk
Çoðalan yalnýzlýðýmýzýn ortasýnda
Açarken o þakayýk gülüþler
Arkasýna gizlenen izler
Gözlerinde bir örtü
Üzeri buðulu sanki çýplak bir ölü
Görünür olmasa da gördüðüm
Hüzün bulutlarý mýydý
Yoksa
Ýlk ýþýk demeti miydi
Benim
Benim için derlenen
Kýþýn ardýndan gelen zamansýz bir ilk bahar belki de
Çivit rengi gecelerin sonunda
Daðlarýn ardýndan doðan
Günüm
Sabahým
Bebekler gibi uyandýðým
Tazeler beni mis kokun
Yüreðimde kalýrken izi
Kalbim
...
Kalbim þakayýk bahçesi
Ýþte söylemeye hazýr
Fýsýldýyor içten içe
Unutma beni
unutma
Al üzerindeki sessizliði
Saç sözlerini
S/aç þakayýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.