Bazen sen hiç bir þey yapmazsýn
Keder gelir dokunur gizlice
Bir köþede öylece sessizce dururken
Dile gelir içi
Ah vefa bu mu der gibi
Ýs tutmuþ camýnda parmak izleri
Sönmüþ alevi
Tutar ellerinden birden
Deðer yüreðinin en hassas anlarýna
Aydýnlanýr o karanlýk oda ince fitil ýþýðýyla
Yitirilmiþ gülüþler, yitirilmiþ umutlar daha bir çok yitiriþle
Sýralanýr hepsi bir bir etrafýna
Burnunda tanýdýk o gaz kokusu
Yaný baþýnda çalan zalim zaman
Uzun bir unutulmuþluk muydu bu
Hazan mevsiminde ýþýldayan bahar dalý gibi
Köhne bir ev ve içinde kaç ah! gizli
Kaç iç çekiþ
Kaç tanýdýk yüz
Ayný oda, ayný eþyalar
Duvarda asýlý duran resimler
Þimdi, þimdi nerelerdeler
Nerede býraktýk o loþ geceleri, sevinçleri
Nerede býraktýk kurduðumuz hayalleri
Yüreðimizin kanayan gergefinde
Özlemler dokunurken
Ne farkýmýz var
Köþede duran unutulmuþ gaz lambasýndan
Gönlün canýnda ince alevin isi
Üzerinde parmak izleri bir kez daha dokunur
Okul yolundan dönen çocukluðu beklemek, boþa
Anýlar uçuþur göçebedir artýk kokular
Kýzýl gün gibi batarken bir akþam vakti
Unutulmuþluðu bekler
O son üfleyiþle bir daha yanmamak üzere
Güle güle
...
Iþýðýný maziye gömmüþ gaz lambasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.