YÜKÜMÜ BOŞALTMAK ADINA GELMİŞTİM OYSA...

Mavi turnam yaralý, sevdam
Azýða aldýðým öykümde bir tin’im belki de bir titr:
Ayyuka çýkan hazanýn iç dokusunda
Kalbura dönen yürekte hep gizil ve tetikli harfler.

Zamaný uyuttum
Baþmisafirim efkârlý mevsim
Oysaki baharýn eltisi Mayýs
Ýçinde devindiðim kâbuslar
Fukara yüreðim garbýnda ölümün
Sakýncalý bir izleðim ben çoðuna göre.

Lanet konuþlu diz(e)lerimde
Aþký sürmenaj ettiðim bir yetim heceyim altý üstü.
Zanlarýn dolduruþa getirdiði bir zafer
Zannýmca içimde toz bulutlarý
Gözlerim iken kamaþan
Ne de olsa Ýlahi Aþka teslim oldum ben.

Uyruðu kayýp bir masal gibi;
Sancýlý kekremsi benlik zaruri bir ihmal
Döþediðim
Azýða alýp da dünü öfkemi aþkla yoðurduðum…

Bir faniyim altý üstü devrik cümlelerin
Tininde lades, sevgili azizim.
Göðün titrek ellerinde
Tanrý bildiðim sonsuzluk
Beni duyduðuna kani her gün tavaf ettiðim hayal dünyam
Makûs talih olsa olsa akla zarar.

Zevcesi ölüm olan bir tufan
Gök gözlerinde sevdiklerimin
Teftiþe çýkmak varla yok arasý bir edim
Oysaki yükümü boþaltmak adýna gelmiþtim.

Vakur bir dizgin içimi lekeleyen;
Aþka biat bir hüzün delifiþek yüreðimde
Nasýl da coþkulu
Ve tek tanýk kader
Tek suçlu da ben ve kaynakçam devþirme heceler
Kanatlarýmda dokunaklý olsa yaram
Kime ne zararý var iþte
Ýçimde saklý tuttuklarýmýn?

Bir de serperken aþkýn, sevginin ruhunu
Boca etmekle bozguna uðrayan hep mi mesafeli
Bilip bilmeden gözümden sakýndýðým gizem?

Haþmetli mürekkep;
Haznemde yangýn tefriþ etmiþ bir kere…
Ya, ne kaldý geriye?
Ben çekip gittikten sonra.

Serdim mavi muþambamý siyah zemine
Oysaki efkârý kandýramadým
Mutlu olduðumu fýsýldarken Tanrýya
Hicapla yýkandý ruhum;
Sarmalýnda hidayetin
Gün doðmadan karýþmalý sonsuzluða.
Elemi ve ihaneti tetikleyen hep mi zaruri kaderimde?

Sosyal Medyada Paylaşın: