LEYLA
“Herkesin bir Leyla’sý vardýr”
Mecnuna rakibim ben de bu iþte
En zor engelleri, seçerim Leyla.
Ýpi göðüslerim en son finiþte
Yarýþta ben onu geçerim Leyla
Orman mekânýmdýr, çimenler postum
Toprak karýndaþým, kirlenmez üstüm
Yörük yaylasýnda, çobanlar dostum
Sütü membaýndan içerim Leyla.
Korkaklýk, ürkeklik tavþana hastýr
Her iþin sonunda, sevmek esastýr
Aþkýn kör yolunda, ölçü kýsastýr
Ýþte ben o zaman, uçarým Leyla.
Miski amber aldým senin gülünden
Þeker þerbet içtim, pamuk elinden
Naðmeler dökülür tatlý dilinden
Kolum kanadýmý açarým Leyla.
Saçýn sarý, siyah, göremedim ki
Kurutup omzuna seremedim ki
Belik belik edip, öremedim ki
Elimden ne gelir, naçarým Leyla.
Seven sevdiðini, yerince över
Ölümleri göze almaya deðer
Kervanýmýn yükü sen isen eðer
Diyardan diyara, göçerim Leyla.
Necati’m illa ki, çöl mü gerekli?
Bu mecnun Mecnun’dan daha yürekli
Onda asa, bense eli kürekli
Sana dünyalarý saçarým Leyla.
Necati OCAKCI
19.05.2019
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.