SOR BAKALIM CANI ACIR MI ŞİİRLERİN...

Kirli mýsralar ter atar iklimin
Vakur duyumunda içselleþen kibrini
Yok sayýp matemin
De gölgesi düþer yüreðe…

Ben ki; bir mersiyenin endamý ile
Ýrkildiðim kanlý rüyalarýmda
Aþka hümayun atadýðým
Ömrün bereketli topraðýný
Her deþtiðimde kana doyar ellerim.
Elemin mahrem korkusunda dizilirim bir bir
Ýçimde kim bilir kaç mevsim?

Kaç âþýk saklar bunca gizemi?
Koþarken düþmemek adýna
Titreyen dizlerimin acýsýný saklarým ben dizelerimde
Öykündüðüm ölüm meleði ise fýsýldar her gece:
Daha çok erken, sen sefil rüyalarýnýn
Ýzini sür hele
Bak göreceksin:
Göreceklerini þühedasýný yüreðinin
Kâfir bir sevdaya paye vermeden
Dirileceksin ansýzýn gecenin bilinmedik bir vakti.

Uyumsuz satýrlarda dünya gözüyle
Elediðim yanlýþý ve kötüyü;
Aþký büyüttüðüm o sefer tasýnda
Dokunmaya kýyamadýðým benliðin
Kuþ sütü eksik benim hayallerimde
Tembihli bir çocuk olmayý dillendirdiðim
Þiir güncemde
Her satýra aðýtlar yaktýðým
Elbette iþin doðasý
Cýlýz sesi kalemin
Böler mi bunca somun ekmeði
Dilimlerken maziyi
Sor bakalým,
Caný acýr mý þiirlerin?

Yadsýyamadýðým her aþký
Da katýk yapýp þiirlere
Ter damlar yüreðinden kalemin…
Görmezler bendeki matemi
Varsa yoksa evrenin beslediði kini, nefreti
Boca ederler üzerine masum yüreðin
Aþkýn edasýna kapýldýðý her yeni günde
Bir þarký daha sonlanýr gece olmadan
Bir yetim daha terk edilir
Ortasýnda þiirin:
Körebe oynayan imler takýlýr
Tekerine maðdur sitemin.

Savurup da gözyaþýný;
Ýnkâr edip doðanýn yasasýný;
Yas’a müdahil urgan yüreði de dikizlerken
Ýblis, þaþalý makamýndan…
D/okunulmazlýðý altý üstü yazdýklarýmýn;
Süt liman bir ruha elbette benim duyduðum minnetin
Kýyýsýndan geçemez aþk dolu gemiler
Bata çýka dalgalara
Vakur bir yadsýmazlýkla baþ tacý ederler
Söylenmedik her detayý.

Þimdimi köze banýp gittiðim
Rahvan bir acý;
Dünümü yok sayýp yeni baþtan doðduðum
Varsa yoksa gönlün yaþý.
Mil çektiðim bir hürmetle
Ýçinde boðulduðum yerkürenin de ibaresi
Alýp veremedikleri ne ise rüyalarýmla.

Ölümün sesinde saklý bir ç/aðrý
Yüreðin dokusu her ahrazda ayrý bir acý
Göðü mimleyip de terk ettim ben bu þiiri
Son kez döndüðüm yeminimden
Her seher vakti baþým düþerken yana
Bir öðreti adeta soluklandýðým
Yarýnýmýn da müfrezesi
Saklý tuttuðum her duam.


Sosyal Medyada Paylaşın: