Dört Mevsimlik Güzel Annem Sensizlik Ölüm

Toprak serpme, biraz da güneþ tut
Gözlerimden nem çekilsin dedim
Karanlýðým, karanlýkla sýnanmýþ
Kýþtan kalan bir soðukla her yaným üþüyor anne dedim
Ama bu yolda üþümek de, yanmak da var dediler
O zaman yanayým, bu vatan benim
Uðruna binlerce kez üþünür de, ölünür de dedim
Ve ben þimdi sana gelmeye karar verdim anne...

Yaz gönderseler, yazla þenlense yüreðim
Yaz sýcak, yaz aydýnlýk, güllerle bezense yüzüm
Ben yine de çok üþürüm sana gelemezsem
Dört mevsimlik güzel annem, sensizlik daha da ölüm...

Toprak soðuk mu soðuk biliyorum
Üþüterek akýyor gözlerimden nehir
Sen benden uzak, ben sensiz biçare
Derdime sensin tek çare, sana gelmek istiyorum
Hemen buluþalým, karanlýklar aydýnlansýn annem...

Aðaç kökleri sýmsýký sarýlmýþ yosuna
Ruhuma deðerek cennetime yürüyor su
Uzaktan da olsa duyuyorum, cennetin sesi çok güzel
Orada sen varsýn ya annem, hayat dört mevsim...

Kolay deðil uzun bir yolda yolcu olmak
Gidiþi olup da dönüþü olmamak
Rüzgarýn sesinden korkuyorken, fýrtýnaya nasýl dirensin yaprak
Ben sana gelmek için üstüme atýlýyor toprak
Baþýmda dalgalanan ay-yýldýzlý bayrak
Ben küser miyim hayata, beni getiriyor kýrmýzý-beyaz sana...

Baðrýna taþ döþenmiþ bu yollarýn
Bu dünya yalan, karanlýk, soðuk
Her þey o kadar zor, insanlar o kadar zalim ki
Her gün bir kadýn öldürülüyor
Bir anne, bir kardeþ, bir eþ toprakla buluþuyor
Kimse duymuyor sesini, çocuklar yetim, öksüz, anne...
Ölen öldüðü ile kalýyor, karanlýk yüreðime aðýr bir yük
Sen bana gelemiyorsun diye, burada beklemem anlamsýz
Aç kollarýný geliyorum,"Anneler Günü"n kutlu olsun demeye annem...

Bak kavuþtuk þimdi yanýndayým, toprak çok sýcak
Kollarýn çok þefkatli, ben hiç üþümüyorum artýk annem...

Rukiye Çelik
Ankara 13 Mayýs 2019

Sosyal Medyada Paylaşın: