Bugün yine anneler günüymüþ!!! Ne çabuk gelip geçiyor günler deðil mi? Daha dün gibiydi... Geçen yýl bu zamanlarda hastaydýn. Anneler gününü kutlamak için,üzüntü sevinç bir arada,karýþýk duygular içerisinde yanýna gelmiþtim. Gelirken de,bu son anneler gününü kutlamam belkide diye, derin üzüntüyle birlikte içimden geçirmiþtim,öyle de oldu! Takdir-i Ýlahi...
Öncelikle bu çok özel gününde,çok istediðim halde,yanýnda olamadýðým ve gelemediðim için ne olur kusuruma bakma! Bilirsin,gelme desen bile her zaman bir yolunu bulur,uçar gelirdim sana ama bugün istesem de gelemem ki anne! Bilirim,sen zaten hiçbir zaman kusur aramazsýn,hiç kimseye kýrýlýp gücenmezsin,herkesin halinden de anlarsýn.
Aslýnda çoðu özel günlere karþý olmama raðmen;yine de her anneler gününde,senin yanýnda olmanýn,kutlamanýn ayrýcalýðýný,zevkini yaþardým. Aldýðým hediyelere içinden sevindiðini hissederdim ama sen inatla sevindiðini belli etmeme gayretiyle fýrça atardýn bana. "Paran pek çok galiba,nereye harcayacaðýný bilmiyorsun sen" derdin de hiç aldýrýþ etmezdim. Yaþadýðýmýz süre içinde benim için her gün anneler günüydü. Seni her gün öpüp,doyasýya kokunu içime çekip,sýmsýký candan kucaklayýp,içimden geçen sevgime dair sözleri söylerken birden için daralýr,ittirirdin beni. Çok sevdiðini bildiðim halde,sevmeyi ayýp sayardýn,hiç de göstermezdin nedense.
Anneciðim bak sana ne diyeceðim...
Geçtiðimiz günlerde hasta oldum ben.Þu an bile mide aðrýsýndan kývranýyorum,halen geçmedi bir türlü. Her hastalandýðýmda söylediðin gibi,þimdi de bana kýzacaðýný biliyor,hissediyorum o soðuk nefesini. " Hemþiresin sen;herkese,bana çok iyi bakmayý biliyorsun da,kendine gelince niye bakmýyorsun?Bir de hastayým diye geziyorsun! " dediðini duyar gibiyim.
Gel anne gel... Çýkma rüyalarýmdan,hep gel... Öyle özledim ki seni,anlatamam. Seni çok özlediðimi Hilmi’ye anlatýyorum... O da ne diyor biliyor musun? " Madem çok özledin,birlikte gidelim yanýna " diyor ve ardýndan da gülüyor... .................. Sen istemiyorsun... "Durun hele,siz benim yaþýma gelin,biraz yaþayýn bakalým " diyorsun,orada kalýyorum.
Annem,þu an vakit güneþin uykuya çekildiði saatler... Akþam olmakta,yine bir gün daha dolmakta... Batan günle birlikte hüzne boðuluyor mavi gök! Bulutlar aðlýyor,þehir aðlýyor,ben aðlýyorum... Ýçimdeki dalgalanan kalabalýk sesler karmaþasýnda,sensizim,sessizim,yalnýzým... Senin,bizde uzun süre kaldýðýn odada sensiz seninleyim. Senle doluyum,zaman zaman bazen taþýyorum... Sana yazarken de,tam karþýmda beyaz çerçeveli resimden nasýlda gülümseyerek nur yüzünle bana bakýyorsun. Diðer odada metanetli Sevgili Eþim uzun süredir devam eden kemoterapisini alýyor,istirahat ediyor.
Hilmi’nin uzun süren hastalýðýyla,senin yaþlýlýða baðlý hastalýklarýn ayný zamanlara denk gelmiþti. Her ikinizin de yanýnda olmak istiyordum,bulduðum her fýrsatta gelip kalýyordum da yanýnda. Benimle olmak her zaman hoþuna gitse de," Sen gelme,beni düþünme,sen Hilmi’ye iyi bak " derdin hep. Sana her zaman,hasta olmasan bile,Hilmi’nin tabiriyle,bebeðe,yoðun bakým hastasýna bakar gibi bakýyordum. Merak etme aynýsýný Hilmi’ye de yapýyorum. Bu beni ben yapan bir özellik ki;iyi ki de hemþire olmuþum,iyi ki de tüm hastalarýma ayný size bakar gibi bakmýþým,davranmýþým ve dualarýnýzý da almýþým.
Hatýrlýyorum da...
Hastayken sana gelip kaldýðým günlerin birinde,sana gücendiðim olaya,sonradan elimde olmadan ne güldüm ama! Þu anda yaþýyorum sanki o anlarý,hüzünle gülümsüyorum.
Geçtiðimiz yýl yardýma ihtiyacýn olduðu zamanlardan bir zamandý. Ablamýn hemen hemen karþýsýndaydý,karþýsýndaydý sana kiraladýðýmýz ev. Kardeþim oturduðun koltuða zil takmýþtý,diðer karþýtý ablamda çalan.Ne zaman bir ihtiyacýn olsa,ablam vakitli vakitsiz gelirdi. Hem ablamý dinlendirmek için,hem de anneme yardýmcý olmak için geldiðimin ilk günüydü. Annemle birlikte gün boyu hoþ vakit geçirmiþtik. Gece ayný odada yatýyorduk. Anneme, " Ben biraz uykusuzum,uyursam beni uyandýr emi anne " dedim... O da " tamam " dedi.
Saat sabaha karþý 04 sularý... Iþýða,sese bir uyandým ki;ablam odada,anneme yardýmcý oluyor... Hasta bakmaya gelen ben,uyku sersemi bir halde,nasýl panik olmuþtum. " Ablama niye geldin,ben buradayým ya " diye söylenmiþtim. Yorgun olan ablamda uyku mahmurluðunda... " Zile bastýnýz,çaðýrdýnýz bende geldim. " deyince... Sende " Ben bastým,sen yorgunsun sen de hasta bakýyorsun,uyu diye bastým." demiþtin,benim düþünceli,hassas annem. Ne diyeceðimi bilemeden ablama," Ne olur kusura bakma demiþtim. " Bir taraftan da ona karþý nasýl mahcup olmuþtum. Ablam da sað olsun tüm yorgunluðuna,uykusuzluðuna aldýrýþ etmeden,yüksünmeden önemli deðil,ne demek "demiþti ve gitmiþti,kýzmadan...
Of Annem Offfff...
Sen gideli aylar oldu,neredeyse yýl oldu,hala gelmedin, gelmezsin de. " Kim gelmiþ ki oradan ben geleyim " diyorsun... Doðru söylüyorsun annem. Senden sonra yanýma gelen,hatýrýmý soran,yalnýzlýðýn, çaresizliðin ayak sesleriyle,kendini naza çeken uykusuz uykularým annem...
Ne desem,ne yapsam boþ,avuntusuz... Alýþamadým yokluðuna,yýllar geçse de yine alýþamam. Diliyorum Allah’tan cennettesindir inþallah... Sen benim yüreðimde,gönlümde,ruhumda,duamdasýn hep. Allah bizlere saðlýklý,huzurlu,hayýrlý ömürler versin,baþka acýlar göstermesin inþallah da;sen de rahatça uyu cennette...
Seni saðlýðýnda,hastalýðýnda,yaþlýlýðýnda her zaman ve her yerde çok ama çok seven,kýymetini bilen,hep özleyen,þiir olan kýzýn Ayla...
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ 12.05.2019
Tüm annelerin anneler gününü kutlar;hayatta olanlara saðlýk,huzur ve mutluluk diler,o mübarek ellerinden öperim. Ölen annelerimize de Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanlarý cennet olsun. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.