Çocukluðum uçurtmalar yapardý benim, Kahire’nin damlarýna. Sarý fýrtýnalar kopardý haftada bir,sonra baþýmýn üstüne konar- Sonra yine göçüp giderdi Gize’nin etekleri altýna. Çok sonra seyyah olan bir deve bile tanýmýþtým; O da çocukluðumun dedesiydi benim, Kahire’nin camiilerine hiç yorulmadan buluþmalar taþýr -dururdu. Aðýr aðýr ,fersah fersah, huþu içinde gezgin bir dedecikti o. Ýskenderiye’den Nil’e uzanan çocukluðumun uçurtmalarý bugün bile hala sarýdýr... Masmavi cennetin içinde saklý olan çocukluðum- Yalansýz benimdir... Ve o þimdi Afrika’nýn aðabeysidir.
Meral Meri ~ Kahire’de Büyümek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.