Öyle Görünme Birden

Öyle görünme birden
Bilmezsin, alýþýk deðilim
Ezberlemiþken sensizliðin en ince ayrýntýlarýný
Öyle görünme birden

Zaten sen diye bir þey yoktu
Öyle de kandýrmýþ olabilirim kendimi
Sadece arada bir yokluyordu aklým beni
Bilmezsin, uzun zaman olmuþtu

Adýnla karþýma çýkan sen olmayabilirdin
Ki öyle görünüyordu, bana göre
Bendeki sen, sendeki sen örtüþmüyordu
Sadece arada bir yokluyordu aklým beni

Senin bir daha ayak basmayacaðýn bir yaþamda
Olmak ya da olmamak meselesiyle
Çýrpýnýp duran aklým, sessizce beklemekte
Bir ihtimal olmaktan da çýkmýþtý çoktan
Kesinliðe bürünmüþ yokluðun, bir asýrdýr
Diðerleri bir kandýrmadan ibarettir
Sadece arada bir yokluyordu aklým beni
Kandýrýlan bendim! Kandýran ben!
Onun izahý yoktu aklýmda; bir muammaydý
Bendeki bir histi var olan, baþka açýklamam yoktu
Baþka açýklamam yoktu, bendeki bir histi var olan
Aslýnda bir baþkasý deðil, kendime de geçmiyordu sözüm
O açýklama, o his, o varlýðýyla yokluðu bir olan
Neydi? Düþünmek aklýmýn ucundan geçmezken
Aklýma takýlanda oydu bu yaþýma kadar
Bu yaþýma kadar, iþte tüm kayýp buyken birazda
Ýlk olmayýþýydý en kötüsü, kendimi esir ediþimin
Ve bir adým öteye gidememenin adýdýr en baþta
En baþý neyse, þimdiye tesiri de aynýsýydý ve sonrasýnda da


Sosyal Medyada Paylaşın: