AÇIK Y/ARA...

Mavi yas’ýn tanrýsý tüm beyitler
Zaman aralýðýndan da kaçan saniyeler
Elemin açýk y/arasý.

Þimdinin minvali öksüz hecelerden varsa alacaðým
Boyutsuzluðun nirengisine talip þehrin
Kayýp öznesiyim
Tüyü bitmemiþ yetim hecelerde ayyuka çýkan mevsim gibi:
Þehrin ýþýklarýndan yüreðimi alamadýðým
Sahipsiz bir tanrý gibiyim belki de
Ufkun yarasýnda solan çiçeðin solundaki
Gamzeyim.

Rüþtünü ispatlamýþ þiirlerden yana tüm derdim,
Azizim:
Yufka yüreðin goncasý
Alý al moru mor hicvin sumrusu bir gölge
Aþkýn çatýsýna konan içli serçe.
Bekasý mýdýr bunca terane?
Hani çukura düþen Yusuf’un narin yüreðinde saklý
Züleyha.

Aþkýn bentlerini aþan her sekmede
Korumacý bir güdüyle
Ömrünü altýn tepsi ile sunan bir zenne.

Koyu gölgeler.
Açýk teni ilahýn,
Zemherilerde üþümüþ filinta hezeyanlarým
Bir makberi bir de mahþeri
Ayrý sandýða sakladýðým
Ölümün de soluklandýðý bunca ritüeli
Savsakladýðým bir ritim ile
Düþmüþken gözümden bir kez aþk
Ve senli benli her hece…

Tornistan, yüreðim!
Sevecen zümrelerde teþhir edilen
Yürek ve ayak izim
Koþan beyitler kadar efkârlý
Aþka da karalar basan ölümlü titrin
Bir mazereti olsa olsa
Açmadan elbet solmayacak benim güftelerim.


Sosyal Medyada Paylaşın: