Kalbim Kafesini Kırıyor Sevinçten
Elimde tek dal papatya -kâhin olmaya, fal bakmaya gerek yok-
Döküyor yapraklarýný seviþe seviþe -rüzgârýn kanadýna-
Seviyor… Seviyor… Seviyor…
Seni sevmeyen hiçbir dalý ve hiçbir yapraðý yok papatyalarýn…
Elimde papatya
Gözlerimde sevinç
Dudaklarýmda -ilk kez- eksiksiz ve tastamam bir gülüþ
Yüreðimde kuþ sürüsü gibi havalanan bir aþk…
Nefesim gül ve karanfil kokuyor
Nefesim kesik kesik
Ve annesine koþan bir çocuk nefesi kadar sýcak
Kalbim ha durdu ha duracak
Ýþte þu karþýdan el sallayan
Þu gülen
Ýþte þu sevinçle kollarýný açarak gelen
Þu saçlarýna kuþlarýn konup konup havalandýðý
Ýþte þu güneþi bir dað gibi omuz baþlarýndan doðuran
Þu gözlerinden ay ýþýðý ve yýldýzlar saçan
Gözleri bulut bulut
Bakýþlarý yaðmur çiseleyen
Evet, evet þu dudaklarý kýrmýzý iki gülün birbirine sarýlmasýna benzeyen
Ve yaþamak
Ve kavuþmak
Ve aþk kadar güzel olan kadýn;
Evet, evet þu boynunda mor fularý
Bakýþlarýnda umut
Dudaklarýnda hep gülüþ taþýyan kadýn; sevgilim benim…
Hani þu gönlünden her koptuðunda verse verse
Sevgiden baþka verecek hiçbir þeyi olmayan…
Kalplerimiz kucaklaþýyor önce
Sarýlýp sarýlýp duruyoruz birbirimize -mavi göðün altýnda-
Saçýnda papatyalar
Boynunda çýlgýn bir leylak kokusu
Hoþ geldin sevgilim
Sevgilim hoþ geldin…
Kalbim kafesini kýrýyor sevinçten
Mayýs 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.