nehir,sürekli bir yol bulup özgürce denize akarsa,deniz olur deniz okyanusa kavuþur,sonsuzlukta kaybolur denize kavuþamayan nehir hüznün girdaplarýnda savruldukça savrulur
deniz,her fýrtýnada gelgitler yaþasa da dalgalar boyu cenk etse de,hep bir umuda tutunur ardýndan güneþ doðar,bu kabustan kurtulur sonrasýnda sessizleþir durulur yeniden kendiyle,ruhu huzur bulur
nehir,bazen sel olup taþar önüne çýkaný,darmaduman eder can alýr,can yakar bazen tersine akar,olur bir çaðlayan bazen de kan aðlayan bir içli
nehir denize kavuþursa ne olur? hayalini gerçekleþtirmiþ mi olur? yoksa sonu hüsran mý olur,bilinmez... artýk ne nehir eski nehirdir ne deniz eski deniz...
nereye akmasýný bilmeyen hoyrat nehir denizin sevgisini hiçe sayýp deðiþik yollara saparsa deniz denizliðinden bir þey kaybetmez ama öfkesiyle akamayan nehir,sessizce kurur gider,yok olur
her insan bir nehirdir aktýkça çoðalan içinde nice fýrtýnalar barýndýran kalmadý ki artýk sesini duyan,halden anlayan kýrýlsa da deniz asi nehre,yine de belli etmez sevdiðine gülümseyerek kucaklar nehri,yoktur onun hiç ah’ý sitemi
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ 🌙
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.