Kaþarlanmýþ bir geceydi
Ömrümün uç beyi sayýlan adam
Tozunu attýrarak bu zamanýn
Yýldýzlar serpiþtiriyordu gözlerimin içine
Sustasýný açtýðý kelimelerle
Bir dizi söz alýyordu iliðimden
Acý açýsýný yitirmiþti dudaklarýnda
Ölüm kere bekleyen melek
Gelip durduðunda can siperinde
Hayat susmuþtu öylece
Git bir yalnýzlýk býraktý geriye
Tepetaklak etti mevsimini umudun
Gösteriþi kayboldu ateþin
Hevesi çekilen mutluluklar gibi
Öfkemi hamledip yürüdüðümde kaný
Damarý daraltan bir vaziyet aldý mutluluk
Unutuldu
/
Þimdi gününü kutluyor bir takým babalýklar
Uygun adým sevme yarýþýnda
Bir hengamenin girdabýnda
Kutluyorlar gününü baba
Ben mezar takýlý ayaklarýmla
Seni koþuyorum yüreðimin daðlarýna
Bir ölmek vaktinde dirilip
Buluþmak umuduyla
Seni seviyorum baba…