Oð
SEN ANLAMADIN
Deme kimse yanýp tutuþmaz bana,
Ben sana kül oldum, sen anlamadýn.
Kuru bir ot sanýp attýn yabana,
Ben sana gül oldum, sen anlamadýn.
Aþktan kaçmak yakýþmaz hiçbir ere.
Kaçmadým yaklaþtým sana biçare.
Gönül baðladýn beyhude her yere,
Ben sana dal oldum, sen anlamadýn.
Cihanda rast gelmedim bir eþine,
Pervane gibi düþtüm ateþine.
Koþtun en olmaz hayalin peþine,
Ben sana yol oldum, sen anlamadýn.
Çekiyorum senden emanet kahrý,
Ciðerimde solunmuyor bu aðrý.
Ýçtin þifa diye sanýp her zehri,
Ben sana bal oldum, sen anlamadýn.
Adýný sýr bildim, dilimde saklý.
Gözlerime hayalin mi yasaklý?
Ardýna düþüp ziyan ettim aklý,
Ben sana del oldum, sen anlamadýn.
Kalbimden göç ettin, hicret inledi.
Aynada yüzün yok, suret inledi.
Saçlarýn rüzgara hasret inledi,
Ben sana yel oldum, sen anlamadýn.
Bir kýrýk gönül baðladýk aðyara,
Düþtük ki sevdaya, kara mý kara.
Sýðdýrdýn kendini dar kalýplara,
Ben sana bol oldum, sen anlamadýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan Özağdaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.