MAVİNİN DERDİNDEYİM BU BAHAR...

Mevsimin kirini tahliye etti rüzgârlar
Aþkýn indinde eriyen yalanlarý de depoya kaldýrdýlar
Bir içimlik günün
Bir ömürlük suresinde
Aþka biat bir öngörü ile
Ýhya edilesi satýrlara baþ koydum yeni baþtan.

Ýçimdeki ýlgýt
Belki de her gün biteviye yediðim zýlgýt.
Muhterem yolcularým varmadý yüreðime
Ve uðurladým ben soluk kýþ güncemi.
Bariz öfkesi beþerin;
Þamata ve þaþalý zulüm
Ölürken çocuklar üçer beþer
Neye yetecek tek kiþilik davam?

Andým ben dünümü;
Ar bildim madem matemi;
Ar’landým ve aradým eþkâlimi
Sonramý asla güncelleyemediðim
Debdebeli acýlarýmý sorarken ahvalime düþmanlarým
Ýçimdeki aþký kýtladýlar
Oysaki tüm evrene yeterdi benim sevdam
En çok kendime kýzgýn çocuk dünyam.

Mavi’nin derdindeyim bu bahar
Ýçimdeki bakraçlarca buhar
Kime yeter ki tekil varlýðým?
Kimine methiye kimine kýrgýn
Aþkla sýrdaþ kalemimle arþýnladýðým bucak bucak.

Mermeri solgun bir resim bu
Aslýnda belli de deðil;
Kim ölü, kim sað.
Hem yetemediðim ömrün kozasý
Sonunda çatladý yüreðimin kiremitleri
Ayak basmadýðým hangi rüyam mý?
Arþý alaya çýkmayan hangi hazan mý?
Oysaki mevsim ilkbahar.

Büyümeye yeltenip yüzüme gözüme bulaþtýrdýðým
Bu ateþ topu mu,
Çevreye sýçrayan hüznümle
Mutluluða damga vurmam çok mu akla ziyan?
Ar’ýmda saklý andým;
Andýmda saklý içimdeki çapkýn güvercin
Oysaki beni, beyhude bir serçe
Gagaladýkça ömrü
Dilinden düþmeyen habis sevgim.

Dimdik olmam yarar mý sahiden iþe?
Bir de sevdiðim kadar sevilmekten yana da
Yok iken umudum; derdim tasam.
Hünkarý beyitlerin üç beþ yalnýz hece
Bir hevesle giriþtiðim mücadele
Adýna ömür denen
S/ayýkladýðým pür-neþe.

Gölgemle yettiðim eþkâlim;
Yalnýzlýðýmla s/ardýðým yaram
Yarýnýma kefil olsam nereye kadar?
Hüviyetimde pembeden bir dað;
Ýçimde saklý yüreðin feri
Her mersiyede
Bir sýkýmlýk caný iþte yürekteki elemin.


Sosyal Medyada Paylaşın: