BİR SABAH NAMAZI

Uykudan kalk güneþten önce karþýla sabahý,
Baksana gülün üstüne sabah çizgisi düþmüþ.
Bekleme bir gün sana okunacak selayý,
Bülbül bin bir esma ile öterken gül üþümüþ.


Mahmurlu gözlerden zorla daðýtýlmýþ uykusu,
Sýcak yataklarý yavaþça terk eden gövdeler.
Akþam yatarken verilmiþti bu vaktin muþtusu,
Nurdan alýnlarý ortasýndan öper secdeler.


Gece yerini yavaþça býrakýrken sabaha,
Bir ezan sesiyle kendine gelir yeryüzü.
Müslümanlar sýralanmýþ dizilirken divana,
Güneþin nurdan çehresini karþýlar yeryüzü.


Uslu adýmlarla tut nurdan mabedin yolunu,
Her adýmýna þahit olsun ayazda sokaklar.
Gýyama dikil kýr nefsin kanadýný kolunu,
Senin tüm günahlarýný yaptýðýn secde saklar.



Ýnsanoðlu bir zerre divanda boynunu büker,
Sen! Eðil, bükül, küçül tozlu halýya kapaklan.
Küçüldükçe gönülde arþa doðru kule diker,
Ey! ! Þirret nefs kendini bil,kendine gelde aklan...


Ne dünya gelsin aklýna, ne ahiret, ne sýrat,
Gözünden iki damla yaþ ’O’secdeye dökülsün.
Ýnkiþaf etsin sende yaratýlýþtaki fýtrat,
Senle birlikte doðan var ya ölmeyen’O’ölsün.


Kubbeler altýnda ayetlerin sesi çýnlasýn,
Seherde secde etmemek etmekten daha zormuþ.
Biride bana ne olur kulum diye fýsýldasýn,
Meðerse dünya secde ettiðim yer kadar olmuþ.

Jale Keskin



Sosyal Medyada Paylaşın: