BİZ, BİR ZAMANLAR

Biz..
Bir baþka idik bir zamanlar
Ýtikatimiz tam idi
Allah’tan korkardýk
Öte dünyayý hiç düþünmeden
Kuldan utanmayý da bilirdik.

Daha yürümeyi bilmeden
Dilimiz dahi dönmeden
Ýlk kez bu hasletleri edindik
Çünkü anamýz//annemiz vardý inançlý
Babamýz vardý hak bilir
Kardeþlerimiz, adalet duygusuyla donanmýþ.

Komþularýmýz vardý,
Her hal ve þartta görüp gözeten
Bir gözünden diðerine esirgeyen
Kapýlarýmýz açýk uyurduk güvenle
Kalplerimiz cem edilmiþ yarenlerin duraðý
Gözlerimiz her birinin yollarýna bakarken
Özlemler yakardý göz pýnarlarýmýzý inceden.

Küçüklerimizi hesapsýzca sever
Büyüklerimize sýnýrsýz saygýmýz vardý
Misafir her yerde baþtacý

Elimizle koymadýðýmýzý almazdýk
Sahiplenmezdik bizim olmayan bir þeyi
Kul hakký kutsaldý
Devlet malý dokunulmaz
Ýnsan yaþamý tüm deðerlerin üstünde

Yalan olmazdý hiç bir çýkar uðruna
Yanlýþ olursa gayri iradi olurdu
Pür telaþ düzeltilen
Ýncinenlere yakarýþ eþliðinde

Herkese hakettiðini verirdik
Ne bir fazla
Ne bir noksan
Ýnsana hürmetkar
Ve hizmetkardýk ona

BÝZ...
BÝR ZAMANLAR
ÝNSAN GÝBÝ ÝNSANDIK..




25.04.2019






Sosyal Medyada Paylaşın: