MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ANLAYAMADIN
AYDINK

ANLAYAMADIN





Umutsuzluðun pençesinde
Yýrtýlýrcasýna hançerem
Anlatabilmek için kendimi
Haykýrdým avaz avaz
Hüznümün þiddetinden güneþ soldu
Gün karardý aniden
Yer, gök merakla nazar ederken halime
Börtü böcek koþuþtu
Endiþe ile yuvalarýndan dýþarý
Çiçekler boynu bükük
Kelebekler titrek
Kuþlar baþkaca diyarlara
Uçup gittiler telaþla
Bulutlar sel olup dökülürken
Ruhumun yamaçlarýndan aþaðý
Daðý taþý inletti de sesim
Bir tek sen duyamadýn…


Sustum sonra...
Sustum ölüm sessizliðinde
Ben, yoksunluðun dehlizlerinde
Yitip giderken biteviye
Sen, þiþkin egonun kollarýnda
Kendine has doðrularýn peþinde
Burnunun ucundan hayata bakmaya
Hiç doyamadýn…


Israrla, inatla maddeye tahvil ederek
Mana fukarasýna dönüþtürdüðün bu hale
Bir son vermek isteðini yarattýn en sonunda
Kýrýp dökerek yüreðimi
Çekip aldým sendeki beni
Yetmedi...
Vazgeçtim bendeki senden


Canhýraþ anlattým da
Anlatamadým derdimi sana
Duydun da belki sesimi
Lakin..
Özlemlerimi...
Hasletlerimi...
Asla anlayamadýn…




17.04.2019





[
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.