Gülmek İstiyorum -Koştura Koştura- Bir Çocuk Oyununda
Gece soðuk
Ölüm soðuk
Tenimi yakan kurþun -tarifi imkânsýz -ve fakat- felaketin diðer adý-
Kör, saðýr, dilsiz
Iþýk kadar hýzlý…/ dünya kadar aðýr…/ ve cehennem kadar sýcaktý…
Zaman dondu
Kanýn akýþý durdu
Iþýðýný kaybeden ölü bir yýldýz
Ninnisiz kalan beþik
Ve sabaha çýkamayan yaralý bir gece gibi
Ýçimde soðuyup kaldý kurþun…
…ve ölüm; “býktým” dedi “üstüme çiseleyen kandan
Yoruldum artýk;
Bitmeyen savaþlardan, göçlerden, karanlýktan
Ve karanlýkta yankýlanýp duran çocuklarýn korkunç çýðlýklarýndan
Ve dudaklarýnda milyonlarca kez nefessiz kalýp kalýp
Teninde buz gibi soðumaktan insanlarýn
…Ve her gün… Ve her gün… Ve her gün…
Bir daðý sýrtlar gibi yükünü sýrtlayýp taþýmaktan ölümün…
Ebe olmak istiyorum
Evet, evet… Ebe olmak istiyorum
-El ele tutuþtuðum ve koþtura koþtura gülüþtüðüm-
Sevinçli bir çocuk oyununda
Hayatý ebelemek
Ve yeni baþtan doðurtmak için yaþamý…”
“evet, evet… Bende gülmek istiyorum” dedi -her gün aðlayan çocuk-
“bende gülmek istiyorum-koþtura koþtura- bir çocuk oyununda
Çocuklarla el ele…”
Ocak 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.