Sularda raks ediyor karanlýðýn gölgesi, Meðerki sarýldýðým hayalin kendisiymiþ. Hep acýyýp duruyor göðsümün sol bölgesi, Gönlüne tabi olan, onun bir kölesiymiþ.
Bastýðým taþ çürükmüþ parçalanýp kýrýldý, Sendeleyip düþünce kafam gözüm yarýldý, Bir hoyrat tarafýndan eðretice sarýldý, Kulaðýmda çýnlayan onun kaba sesiymiþ.
Çok deðer verdiklerim gittiler apar topar, Baþýmda bir felaket, sanki kýyamet kopar, Gönlü kýrýk olana baþka acý ne yapar? Ýnsanlarý aldatan iyilik maskesiymiþ.
Yalvaran bakýþlarla bekledim çaresizce, Düþtüðümü görenler çekip gitti sessizce, Sanki bütün mahlûkat güler yerli yersizce, Üstüme çöken kabus hayatýn öfkesiymiþ.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.