deliriyorum galiba, son ayakkabýmý da parçaladým, taþa kayaya vurmaktan. serkeþliðin zirvesindeyim, sözüm geçmiyor artýk kendime her laf bana göre bahane. bütün türküleri piç ettim, þarkýlarsa rezil rüsva, baðýrýyorum sadece deli divane. tütünüm de, þarabým da bitti haber bekliyorum þimdi, esen yelden uçan turnadan. ama ne bir haber, ne de selam gidenlerden... birazdan dönerim dört duvarýma, kurarým yine kafamda deli kurgular, bir çay demlerim ve daha içmeden ilk bardaðý söverim gelmiþe geçmiþe, yine vururum kendimi daða taþa. deliriyorum galiba her þey üstüme üstüme geliyor duvarlarýmda hep hayaller gidenler gitmiyor benden iþte çizik çizik yüreðim mutlu musunuz býrakýp gidenler im?
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.