OYSAKİ BİR GÜL SIFATIYLA SUNULDUM BEN ALEME...
Mavi sadece mavinin bakir özlemi
Sýrp Sýndýðý savaþýndaki maðduriyet
Belki de yosun tutmuþ sevdanýn mutluluk hayali…
Dipçiði ile sürgün edilmiþ düþlerin de ihtarý
Haþmetli gök ve Tanrý
Uzvu olmayan bir gölge
Belki de hayaleti olmayan bir renk
Düþkün yüreðimin kamburu illa ki sevgi.
Azat et, beni Rabbim
Kül renginde ölümü uçur ruhuma
Esefle acýrken içimdeki yetim dizeler
Dize geldiðim de yalan hani:
Ne zalime köle ne de nefsime
Baþýmýn tacý yorgun yýllarým
Bir de düzene uyamadýðým…
Aþk ile ahkâm kesen yabancýlar,
Aradýðý týlsýmý buldum diye maðdur eden
Kefen bezim…
Rabbim, yana yakýla giydiðim bir gelinlik misali
Aþka kurþun yaðdýran münafýk
Bir de gölgeler, güzel Allah’ým:
Aþk ile yýkadýðým yüreðimde açan küçümen tohumlarý
Yýlgý ile yergiyi birbirine karýþtýrdýðým.
Müspet bir nota belki de
Yediden sonra gelen efkârýn diðer adý.
Aradýðým otuzunca harf
Düþse yakamdan keþke yirmi dokuz cahil i mge
Benlik bir dirayetle uymadýðým sapkýn
Bir de yediðim zýpkýn:
Þimdi bir öðretiden çýksam yola
Sonra kuyruðuna bastýðým iblisin tüylerini yolsam
Yetmedi aþk diye inleyen
Rahman bir duyguyu buyur etsem yüreklere
Yanlýþ anlaþýldýðým yetmedi mi
Denk düþerken bunca zalime?
Telaþým, bak göðün de tam kenarý:
Zaaflarým…
Ne mi kaldý geriye?
Sanrýlar bir de semtin sakinleri selamý bile esirgerken
Yufka yüreðimde yorgun tabanlý sevdam
Yana yakýla eziyet eden
Tanýmsýz ve sýfatsýz oysa mevsim
Göðün laneti yaðan üstüme
Oysaki rahmeti ben hep aþkla andým.
Mýntýkamda varsa yoksa yanýlgý
Bülbülün çektiði deðil mi dilinin belasý
Oysaki bir gül sýfatýyla sunuldum ben âleme:
Gülemediðim ne malum?
Adýnla yaþa diyen her sevgi ise baþýmýn tacý
Oysaki örselenen bir cesetten budur tüm kalan geride.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.