İç sesim

Yüreðimdeki kýzgýn ateþler yakmaz tenimi...
Ellerin bakýþlarý çöl sýcaklýðýnda da olsa ýsýtmaz ki gözlerimi...
Benim bakýþlarým ölüm soðukluðunda artýk...
Hiçbir sevgi can vermez ki ruhuma...
Can vermez...

----

Ýç sesimdeki gizli çýðlýklarýmla kaybolurum...
Yavaþ yavaþ yok olurum...
Ve duymaz kimse...
Ne sesimi...
Ne de sesimdeki o yürek burkan acýmý...
Kimse duymaz...

----

Kendi ellerimle kazýdým ben mezarýmý...
Ve kendi avuçlarým ile üzerime attým topraðýmý...
Sen bilmesen de...
Ben tek baþýma...
Soldurmadan...
Yaþadým bu sevdayý...
Ve mezar taþýma kazýdým...
Sana olan aþkýmý...

----

Feryat etmek istiyor bu yürek...
Baðýrmak...
Haykýrmak istiyor...
Bir dili olsa bak sana neler anlatacak...
Sensiz yaþamak zaten bana ömür boyu eziyet...
Belki de þu an ölsem...
Kim bilir belkide bitecek bu büyük dert...

----

Ýç sesimde gizli çýðlýklarým var...
Yine sensiz...
Yine sessiz...
Acý bir tat býraktýn...
Ve öylesine yalnýzým ki...
Hasretliðini çekiyorum...
Kahrolasý kara gecelerde...

----

Sessiz çýðlýklarým sarmýþken etrafýmý...
Sensizliði soruyorum sensizliðe...
Ve gecenin karanlýðýnda hüzne boðuluyorum sessizce...
Ýç sesimdeki gizli çýðlýklarým,
artýk açýða vuruyor seni kaybedince...

Yazan : Recep Hamza


Sosyal Medyada Paylaşın: