US'LU ŞİİR (3)

Öyle bir muhtaçtý ki çoþkuya bu kalp;
Bir damla umuttan güç alarak,
yürek duvarýna güm-güm vurarak
bir gün þahlandý,
karamsýzlýklar o gün geride kaldý.

Öyle bir kýraç ve çatlaktý ki bu toprak;
Bir damla suyun tadýna kanarak
küsmüþ tohum bile kabuðunu yardý,
hayatý sardý.

Öyle bir susamýþ ki bu kök-bu aðaç-bu yaprak;
Bir yaðmur damlasýndan canlanarak
çiçeklendi-meyvalandý
doðaya vardý.

Öyle bir býkmýþtý ki;
"- Dýr-dýr da dýr-dýr!"
Hayata onca yýldýr;
Bu insan-bu hayvan-bu bitki,
herþeyi yitip-bitip gitmiþti
ama
baþýný sarýnca bir damla
bir mart sonu, bir bahar kokusu,
dirildi,
çaresizlikleri sona erdi.
i
Öyle bir unutmuþ ki gülmeyi bu dudak;
Onurlu çoðunluktan haklý bir zaferi tadarak,
bir damla göz yaþý saldý,
o gün o, kahkahalar atarak
umutlara bulandý.

Öyle bir
hasretmiþ ki sevgiye þiir,
böylesi
akýl alasý deðil!

Sosyal Medyada Paylaşın: