Hasretin , kor gibi yakar nasýl özledim, bir bilsen ? Hevsel bahçeleri, gazi köþk’ünü, her birinde baþka hasret saklý göz-göz sevdaya köprü, Bir de kýrk’lar daðýný....
hele o, nazlý- nazlý yürekleri okþar, asil dicle, Bir de küheylan misali, delice çaðlayan Fýrat... ha, bir de çin seddine rakip surlarýný... mezopotamya gülü, amed... nelere kadirsin bir bilsen ? sürgünler... katliamlar... Faili meçhuller... sürgün sevdalar...
efsanelerin var, bilirim... Siyabend-u - xecé, mem-u- zin... bir de en katmerlisinden sevdnýn, Ararat- u - Gulazer...
ne derin , ne kara... ve bir o kadar tutkulu... hüzün, hasret ve acýtýr yarasý canýmý, candan-can... kanýmdan- kan....
Ararat - Fýrat coþkusunda, deli... Gülazer- dicle kadar mahsun ve nazlý...
akar geceye usulca...
öylesine derin ve ölesiye tutkun... ne görülmüþ ve ne de yaþanmýþ sevdanýn bu denlicesi... yakar bedeni tenden öteye... Sosyal Medyada Paylaşın:
amedin gülü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.