Sevdam ağlıyor ve ben ağlıyorum

Zifiri karanlýklarda kaybolmuþum ben...
Hayallerim titrek bir mum alevi gibi...
Yavaþ yavaþ sönüyor...
Üþüyor hayallerim...
Ruhumu aydýnlatan,
bana ýþýk olan Sendin...
Artýk uzak diyarlarda gözüme çarpan,
bir yanýp bir sönen yýldýzlar gibisin...
Sen soluduðum nefestin...
Ve içimde eriyip bittin...
Kimsesiz kaldý bu yüreðim...
Kimsesiz...
Þimdi her yolun sonu sensizlik...
Duygularým aðlamaklý...
Ýçimde aþk ölüyor sevgili...
Sevdam aðlýyor...
Ve ben aðlýyorum...

Ne kadar çaresiz olsam da...
Seni düþünmekten kendimi alamýyorum...
Ve düþündükçe seni...
Korkular sarýyor bu soðuk bedenimi...
Ne gariptir ki;
Bu soðukluk avuçlarýmý terletiyor...
Oysa ki;
Ben bu sýcak ellerimle tutmuþtum
sevgiyi...
Artýk uzanmaya çalýþsam da olmuyor...
AÞK...
Aþk benden uzaklarda bir yerlerde,
seyre dalýyor...
Ve çoðu zaman
gözümde anlamsýzlaþýyor herþey...
Hasret kokuyor bu yüreðim...
Hiçbir þey teselli etmiyor beni...
Duygularým aðlamaklý...
Ýçimde aþk ölüyor sevgili...
Sevdam aðlýyor...
Ve ben aðlýyorum...

Ýzlerin öyle derin ki bende...
Asla gitmez silsem de...
Biliyorum...
Kýymetim olmadý,
seni dünyalar kadar çok sevsem de...
Sen,
umuda dikilen bir fidaný,
susuz býraktýn...
Sen,
gökyüzündeki günahsýz bir güvercini,
kanatsýz býraktýn...
Sen var ya sen,
hasretlik çektiðim gecelerde,
nefesine karýþan nefesimi,
soluksuz býraktýn...
Ulan...
Þu sol yanýmdakini söktüm,
avuçlarýna koydum,
sahipsiz býraktýn...
Þimdi...
Þiirlerimdeki mýsralarýmda
aðlýyor sevdam...
Duygularým periþan...
Ýçimde aþk ölüyor sevgili...
Sevdam aðlýyor...
Ve ben aðlýyorum...

Artýk,
vicdanýnla baþ baþa býrakýyorum seni...
Kaybolursan içindeki derinliklerde,
bir yol ararsan çýkmaz sevda sokaðýnda..
Ben burada seni bekliyorum...
Haberin ola...
Adýna yazdýðým onca þiire sarýl...
Hisset ki yüreðimde birikmiþ olan
sýcaklýðý...
Kor ateþler ile sarsýn her bir yanýný...
O zaman belki anlarsýn aðlayan sevdamý..
Aþk içimde ölüyor sevgili...
Sevdam aðlýyor...
Ve ben aðlýyorum...

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: